.
“จุดต่อจุด…สู่การสร้างภาพทางเพื่อเสริมภูมิคุ้มกันความคิด”
.
หลายต่อหลายครั้งที่การทำงานด้านการป้องกันปัจจัยเสี่ยง ถูกเน้นหนักไปในทางรณรงค์เพื่อสร้างความตระหนักในพิษภัยของปัจจัยเสี่ยงต่างๆแบบตรงๆ ทื่อๆ ว่าสิ่งนี่ไม่ดีอย่างนั้น สิ่งนั้นไม่ดีอย่างนี้ ซึ่งทางหนึ่งอาจส่งผลที่ดีในการสร้างความตระหนัก แต่อีกทางหนึ่งการทำงานทางความคิดเพื่อให้เด็กได้คิดวิเคราะห์ และตกผลึก อาจไม่เกิดขึ้นด้วยวิธีนี้
วันนี้ วิชาชีวิต ได้นำเอาเรื่องราว จากเรื่องจริงบนหน้าข่าวเกี่ยวกับ การเมายาแก้ไขของนักเรียนโรงเรียน ซึ่งเป็น
เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นจริง นำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการชวนคิด ชวนคุยบนการวิเคราะห์กรณีศึกษาที่ไม่มุ่งเน้น ‘คำตอบ’ ที่ถูกต้อง ที่ถูกใจ แต่เน้นไปที่กระบวนการ และการทำงานทางความคิดกับเด็ก แบบจุดต่อจุด (dot to dot)
เพื่อให้นักเรียนได้เกิดการเริ่มคิดวิเคราะห์ ถกเถียง หาข้อสรุปทางของตัวเอง และของกลุ่มไปตามคำถามที่เรียบเรียงไว้ โดยมีพี่กลุ่มคอยทำหน้าที่พี่เลี้ยงเพื่อชวนให้คิด ให้คุย ให้เขียน
นอกจากภาพข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ ยังได้มีการเปิดคลิปสั้นความยาว 6 นาที ที่เป็นเหตุการณ์จริงที่เคยเกิดขึ้นกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในภาวะของการขาดสติจากยา และกำลังจะจมลงไปในโคลนน แต่มีเพื่อน และกู้ภัยเข้ามาช่วย จากภาพเคลื่อนไหวในสภาวะดังกล่าวที่เต็มไปด้วยความทุรนทุราย ได้ทำให้เกิดภาวะของการสะท้อนคิดของเด็กหลายคนอย่างจริงจัง…อันเป็นสารตั้งต้นที่ดีสำหรับการมีวัคซีนป้องกันปัจจัยเสี่ยงภายในตัวเอง
หลังจากได้มีการวิเคราะห์ข่าวแล้ว หน้ากระดานได้ถูกแปรสภาพเป็นแผนที่ชีวิตอีก 300 วันข้างหน้าของเด็กๆที่เขาคิดว่า เขาจะต้องเจอ ต้องอยู่กับสิ่งนั้น…เด็กแต่ละคนได้คิด ได้เขียน ได้คาดคะเนถึงความเป็นไปได้รูปแบบต่างๆ ทั้งเรื่องบวก และเรื่องลบที่เขาอาจเจอในอีก 300 วันข้างหน้า…ซึ่งการจินตนาการและสะท้อนภาพทางความคิดออกมาเป็นตัวหนังสือบนกระดาน และได้มองเห็นข้อกังวล และแรงบันดาลใจของเพื่อนๆในห้องเรียนนั้น ทำให้
ภาพทางความคิดของเด็กได้เกิดการเชื่อมต่อภาพกับเพื่อนๆ ซึ่งเป็นสารตั้งต้นของการลดความรุนแรงอันเกิดมาจากความไม่ระวังในข้อกังวลของเพื่อนๆร่วมชั้นเรียน…
สารตั้งต้นนี้สามารถเปลี่ยนสภาพไปสู่ทักษะการรู้คิด (Cognition) ด้านการวางแผน และการคิดเชิงระบบของเด็กๆได้ในอนาคต
0 responses on "การเดินทางของวิชาชีวิต สู่โรงเรียนวัดคู้บอน ตอนที่ 5 : ข่าวลบๆ...แต่ขยายบวกได้ "